REANIMATIEPENNING

NIET-REANIMERENPENNING: WAT IS HET EN WAAROM?

Het kan je zomaar gebeuren. Je wilt starten met het reanimeren van een slachtoffer en treft een niet-reanimerenpenning aan. Hè, vol ongeloof, adrenaline en verwarring weet je misschien niet goed wat je moet doen. Als burgerhulpverlener heb je nu eenmaal geleerd dat elke seconde telt. Wat nu? In dit artikel delen we wat een niet-reanimerenpenning is, waarom iemand hiervoor kiest en hoe je ernaar handelt.

 

Een niet-reanimeren verklaring

Wanneer iemand niet wil worden gereanimeerd bij een circulatiestilstand, is het belangrijk om deze wens kenbaar te maken. Dat doe je met een zogenoemde niet-reanimeren verklaring. Die maakt de wens voor medisch handelen duidelijk wanneer iemand daar zelf niet meer toe in staat is.

De meeste mensen kiezen ervoor om een niet-reanimerenpenning te dragen. Het kan ook voorkomen dat je een tatoeage op de borst aantreft of een schriftelijke verklaring met het besluit tot niet reanimeren. Alle varianten zijn rechtsgeldig. Dat betekent dat professionele hulpverleners verplicht zijn ernaar te handelen.  

Wat is een niet-reanimerenpenning?

Een niet-reanimerenpenning is een wilsverklaring. Mensen dragen hem meestal met een ketting om de nek. Zo is die direct zichtbaar en herkenbaar voor hulpverleners. Voor de geldigheid van de penning staan de volgende gegevens erop:

  • Volledige naam
  • Geboortedatum
  • Handtekening
  • Pasfoto
  • Besluit om niet gereanimeerd te worden

​Op deze manier is de wilsverklaring altijd te herleiden naar het slachtoffer.

Redenen voor een niet-reanimerenpenning

Wanneer je een slachtoffer met een niet-reanimerenpenning aantreft kun je flink schrikken. En misschien begrijp je de keuze voor niet reanimeren ook niet gelijk. Bijvoorbeeld bij een jong persoon. Toch kan iemand verschillende redenen hebben voor een niet-reanimerenpenning. En die hoeven niet altijd zichtbaar te zijn. Uiteindelijk blijft het een persoonlijke keuze van het slachtoffer.


Redenen voor een niet-reanimerenpenning kunnen zijn:

  • Ziekte
  • Lichamelijke conditie
  • Geloofsovertuiging
  • Kwaliteit van leven
  • Zorg over complicaties

Graag benoemen we dat de zorg over complicaties en kwaliteit van leven na een reanimatie niet altijd terecht is. Maar liefst 70-80% van de overlevenden ervaart een jaar na de reanimatie een goede levenskwaliteit. Zowel jong als oud. Bij twijfel over de kansen en risico’s van een reanimatie is het aan te raden om contact op te nemen met een (huis)arts.

Hoe handelen als burgerhulpverlener

Als burgerhulpverlener leer je snel te handelen bij een circulatiestilstand. Zo vergroot je de overlevingskans van het slachtoffer. Je hoeft dan ook niet actief op zoek te gaan naar een niet-reanimeren verklaring. Immers, de meeste mensen willen wél geholpen worden. Mocht je er toch een tegen komen, dan is het aan jou om te bepalen wat je ermee doet. Je kunt stoppen of doorgaan met reanimeren tot de professionele hulpverleners zijn gearriveerd.
In Nederland zijn artsen en zorgverleners verplicht de wens tot niet reanimeren op te volgen zodra zij de verklaring aantreffen. Voor burgerhulpverleners geldt deze wettelijke verplichting niet.